Oefening baart kunst, toch?

Leerkrachten worden betaald om stapels schrijfwerk door te spitten, en krijgen vele weken vakantie om daar weer van bij te komen. Om over al hun geklaag nog maar te zwijgen… Jij doet het helemaal voor nop. Ik vind het geweldig.

Maar over afgelopen Koninginnedag heb ik juist niet zoveel te vertellen. Wel had ik de camera meegezeuld, dus toch nog een paar plaatjes…

 

 

 

 

 

 

 

 

Oh, en het eten: Tapas! Met wijn natuurlijk. Meegenomen in een poging om wat goed te maken na de vorige fles. Die kwam uit een faillissements-partij, en we snapten al na de eerste slok waarom.

Vandaag een syrah van wijnhuis Carmen. Volgens Thérèse de Boer en Astrid Joosten in ‘Vrouwen gek op wijn’ het oudste wijnhuis van Chili. Toen ik het las vroeg ik me in alle ernst af of dat nog steeds zo zou zijn. Ik kan ter verdediging slechts aanvoeren dat het maandag was, en erg vroeg.

Wat betreft de combinatie met het eten: Prima bij de kruidige balletjes in tomatensaus, maar de filodeeghapjes veranderden in een wat droog en smakeloos pakketje. Niet zo raar als je leest dat de syrah een sterke tegenhanger nodig heeft. De tip uit het boek is, naast stoofschotel of barbeque, chocola met 80% cacao. En gek genoeg klinkt het heerlijk.

Summer Wine

Strawberries cherries and an angel's kiss in spring.
My summer wine is really made from all these things.
Take off your silver spurs and help me pass the time.
And I will give to you summer wine. (Lee Hazlewood, 1966)

Eigenlijk een voorjaarsproeverij, maar door het mooie weer al bijna zomer. Misschien dat een enkeling liever buiten in de zon bleef. Ik kwam er des te meer door in de stemming. Wat is er nu beter op zo’n dag dan een heerlijk koele rosé? Of, meer naar mijn eigen smaak, een fris en fruitige witte. En als ik er dan toch ben, wil ik ook de rode wijnen best even proberen hoor, geen bezwaar.

Plaats delict was Het Huis van de Wijn, in Schoonloo. Een plek waar ik graag kom voor lekkere wijn en goed advies. Want zonder dat laatste gaat het nog niet altijd goed. Al weet ik ondertussen wel wat van mijn eigen smaak, een wijnkenner zal ik mezelf niet noemen. Zo’n proeverij is dan een uitgelezen kans om overal je neus eens in te steken, wat ook enthousiast gebeurde.

Eén van de wijnen op de proeverij had ik korte tijd geleden al in huis. Een Italiaanse Chianti, van Castelli del Grevepesa. Ook deze fles op aanraden van de eigenaar, nadat ik vertelde dat er ‘s avonds pasta op het menu zou staan. En dan zoals deze in Italië geserveerd wordt: sterk in zijn eenvoud. Eerlijk is eerlijk, het was een geslaagde combinatie.

Vandaag heb ik, nog geheel in zomerstemming, een Franse rosé meegenomen. Voluit de Cabernet de Saumur A.C. ‘La Bretonniere’, van het Chateau Langlois. Een wijn die ook geregeld in restaurants op de kaart staat, en mij op de proeverij bijzonder verraste. Ik hou jullie op de hoogte.

Nogmaals mijn dank aan allen die zo vriendelijk waren om voor mijn camera te willen staan. Van een bericht zonder foto’s wordt niemand vrolijk.