Een peul meer of minder

Nog een recept waar het nu helemaal de tijd van het jaar voor is: Risotto met verse erwten. Tenminste… dat was de bedoeling.

Het is echt heerlijk om hier door de groentetuin te wandelen, en te kijken wat er klaar is om te eten. Alles schiet de grond uit, dus wat rijp is moet ook op. Dus toen ik een bed met prachtige paarse peulen zag, wist ik direct wat we die avond zouden eten.

Nou is het zo dat ik wel degene ben die de groente klaarmaakt, maar met het poten bemoei ik me maar weinig. Wist ik veel dat die glanzende groene erwten stiekem kapucijners waren! 

Gelukkig lijkt het vers uit de tuin nog erg veel op elkaar. En hebben ze samen met de risotto mee lang genoeg in de bouillon gestoofd. Het resultaat was er zeker niet minder om, en ook het restje een dag later was nog heerlijk.

Risotto met verse Kapucijners dus, of andere peulvruchten, naar een recept van van Lucullian Delights. Een leuke weblog van een Zweedse die in Toscane is gaan wonen, met mooie foto’s een pure smaken.

Wat je nodig hebt:

• Rijst voor Risotto, meestal Arborio
• Bijna evenveel verse erwten/kapucijners/o.i.d.
• Een uitje, kleingesneden
• Minstens een kwart liter bouillon per persoon
• Beetje witte wijn, als je een fles open hebt
• Klontje boter
• Zout & Peper
• Zelf geraspte Parmezaanse kaas, echt iets heel anders dan dat rare poederspul

Smoor de stukjes ui in de boter tot deze ‘glazig’ oftewel een beetje doorzichtig wordt. Peulvruchten erbij, goed roeren, en na ongeveer twee minuten ook de rijst erdoor. Stevig blijven roeren totdat alles goed gemengd is en dan als eerste, als je hebt, een scheutje witte wijn erbij. Pas wel op voor de stoomwolk die dan ontstaat. Zodra de wijn verdampt is, is het de truc om elke keer een soeplepel bouillon per keer toe te voegen, de volgende pas als bijna alle vloeistof door de rijst is opgenomen. En wel blijven roeren, vooral véél roeren!

Afhankelijk van de rijst is het na een kleine 20 minuten klaar. Hoe je dat weet? Gewoon even proeven. Maar laat het niet te droog worden, Risotto hoort een beetje sappig. Op smaak brengen met zout, peper en de Parmezaanse kaas, nog eens goed roeren, héél even laten staan, en dan… echt lekker eten.

En als je toch in de keuken staat te wachten tot er een nieuwe scheut bouillon bij mag, maak er dan gelijk een salade bij. Gewoon wat sla, met olijfolie, kruiden en azijn. Past er prima bij!