Weinig kwam zo gelegen als de kans om er dit jaar toch nog even er tussenuit te gaan. Zowel de paarden als ik in de lappenmand. Wederom een Oud-Hollandse winter, wat betekent dat er buiten werkelijk niks kan. Ik had zelfs al geroepen dat ik kerst dit jaar over zou slaan. Ergens volgend jaar kon men mij wel weer bereiken. Mezelf al opgesloten met grootse plannen voor een zeer humeurige variant op de winterslaap.
Maar ja… Als dan de agenda toch leeg is… Vlieg!
De tijd daar is werkelijk omgevlogen. En na een heleboel glühwein en trdelniks, gezusterlijk gezelschap en gigantische bekers peperkoek-koffie zag het leven er alweer een stuk sfeervoller uit.
No comments:
Post a Comment