Gevarieerd en Matig

Een gevleugelde uitspraak en zeer wijd toepasbaar. Zeker op gezond en verantwoord eten. En waar het met het gevarieerde bij velen nog wil lukken, wordt het matige al gauw een beetje meer. Hoe goed olijfolie ook mag zijn, meer dan een eetlepel per persoon is teveel. En we weten allemaal dat één glaasje wijn per dag gezond is, maar na de tweede wordt het regelrecht schadelijk voor je.

Het is een natuurlijke reactie om ergens in door te blijven eten. Nu heb je de kans, en wie weet wanneer je weer wat krijgt? Nou, vrij snel alweer, want jagen en verzamelen wordt met de supermarkt om de hoek wel erg gemakkelijk.

Veel producten uit diezelfde supermarkt zijn ook nog eens voorbewerkt. Gemak dient de mens, en zo kunnen zij er weer een euro meer voor vragen. Op die manier betaal je zelfs nog extra voor je ongezondere eten. Want het wordt langzamerhand duidelijk dat we wel erg veel additieven binnenkrijgen. Niet zo raar, aangezien het in bijna alle voorbewerkte producten aanwezig is. Maar een teveel kan vervelende gevolgen hebben. Klachten die vaak verband houden met additieven zijn bijvoorbeeld ADHD, migraine, astma, eczeem en allergieën.

De beoordeling van voedsel-additieven gebeurt door middel van een risico-evaluatie. Simpel gezegd: Wat is de kans dat je er bij normaal gebruik last van krijgt? Een dergelijke test biedt geen enkele garantie voor jou als individu. Want wat is normaal gebruik? En wie zegt dat jij normaal bent? Bovendien zijn er goedgekeurde hulpstoffen bekend waarover ernstige klachten zijn gerapporteerd, maar die tot nog toe op grond van uitgebreid onderzoek niet gevaarlijk zijn bevonden. (Wiki)

Volgens Will Jansen, hoofdredacteur van Bouillon-magazine, krijgen we inmiddels per jaar drie kilo aan additieven binnen. Kan dat niet wat minder? Ja natuurlijk, we konden er ook prima zonder. Alleen zal je dan op bijvoorbeeld houdbaarheid of kleur in moeten leveren. Een beetje bewuster inkopen dus. En als vuistregel kun je wel stellen: Hoe minder er mee gedaan is, hoe beter dat het is.

Gezonder en goedkoper, maar met nog een reusachtig voordeel. Bedenk voor jezelf eens welk ongezonde eten je het liefst zou willen laten staan. Grote kans dat het de snelle snacks zijn. Het is een stuk makkelijker om niet te snaaien als je het eerst zelf nog klaar moet maken. En als je een keer de tijd hebt gevonden om een lekker verse traktatie te maken of te halen, dan kun je daar ook heerlijk schaamteloos van genieten!

Interlude

Nog niet eerder heb ik de omslag van zomer naar herfst zo duidelijk beleefd. Een stormachtige wind heeft alle warme lucht in één keer weggeblazen. Het is herfst en ik wil er geen moment van missen! Maar met een camera-paard in de lappenmand vallen de landschapsfoto’s nog wat tegen. En als ik mijn omgeving mag geloven ben ik met mijn hang naar herfst een bezienswaardigheid. (Of meer iets dat angstvallig gemeden moet worden: wie weet is het besmettelijk...!) Dus om het nazomergevoel toch nog wat langer vast te houden:

Hemelse Fruitcake!

• 125 g bloem
• 1/2 tsp bakpoeder
• 1/2 soda
• 1/4 tsp zout
• 100 g boter op kamertemperatuur
• 150 g suiker*
• 1/2 tsp vanille extract
• 1 ei, ook kamertemperatuur
• 125 ml karnemelk
• een heleboel fruit, ik had ongeveer 300 g framboos en nectarine

Zet de oven aan op 200 graden Celsius, met het rooster iets onder het midden. Vet een bakblik in van 23 cm doorsnee, of iets met een vergelijkbaar oppervlak, de vorm is niet belangrijk.

Zeef en meng bloem, bakpoeder, soda en zout.

Klop met een mixer de boter en bijna* alle suiker een paar minuten op de hoogste stand totdat dit een lichtere kleur en een ‘fluffy’ textuur krijgt. Je ziet vanzelf wat ik bedoel. Doe het ei en de vanille erbij, en klop op dezelfde stand door tot het ei ook luchtig en goed gemengd is.

Met de mixer op de laagste stand doorgaan. Eerst ongeveer de helft van het bloem-mengsel erbij, dan de karnemelk en dan de rest van de bloem. Allemaal totdat het echt net gemengd is.

Als je veel fruit gebruikt is het handig om nu de stevigste soort al door het beslag te spatelen. Doe dit ook met zo weinig mogelijk bewegingen, je wilt alle lucht in je beslag houden. Vul daarna de bakvorm en strijk de bovenkant glad. Strooi de rest van je fruit en het achtergehouden* beetje suiker erover.

Bak ongeveer 25 tot 30 minuten, tot een cake-tester er schoon uitkomt. (Aan een niet helemaal glad saté-stokje blijft bijna altijd wel een kruimel hangen. Als het maar niet nat meer is.) Laat de cake 10 minuten koelen in de vorm, en daarna op een rooster. Zomer gegarandeerd!

Ps. Is het nou echt nodig om de boter eerst op kamertemperatuur te laten komen? Ja! Probeer maar eens een blok koude boter te mixen… Maar dat niet alleen. Het luchtig slaan van de boter en suiker, en later het ei, is het belangrijkste stukje van het maken van de cake. En dat gaat het beste met enigszins zachte boter en scherpe suiker. In een koele schaal…